Het is niet nieuw om bouwmaterialen te hergebruiken. Vroeger gebeurde dit uit noodzaak. Tegenwoordig uit respect, betrokkenheid en passie.
Zo kwam ik onlangs een klein kunstwerk tegen. In een verlaten gebouw op een fort viel mijn oog op een houten luik. Het was volledig voorzien van ‘graffiti’ uit de negentiende eeuw: gekerfde teksten en namen. Gemaakt door soldaten die in het gebouw op wacht stonden. Ik nam het luik mee naar de zaak en belde het Nationaal Militair Museum. Zij wilden het maar wat graag hebben! En nu is het daar te zien in de permanente tentoonstelling.
Ook als onze opdrachtgevers de materialen niet willen bewaren, weten wij er bij Van der Ven wel raad mee. Niet alleen door musea in te schakelen, ook door deze objecten te herbestemmen bij restauratiewerken bijvoorbeeld. Door ons scherpe oog hebben we inmiddels een aardige collectie met vrijgekomen bouwfragmenten uit verschillende vestingwerken: zoals de twee originele deuren op de foto die we uit een container met sloopafval visten. Ook de hardstenen limietpalen op de voorgrond raakten we bijna kwijt als ‘puinafval’.
Eeuwig zonde natuurlijk. Daarom is mijn grootste wens een ‘Erfgoeddepot’. Zodat centraal en op een duurzame, verantwoorde manier originele bouwfragmenten een nieuwe bestemming vinden. En de historische waarde behouden blijft. Want laten we wel wezen: met een beetje geluk gaan jij en ik 90 jaar mee. Daarmee zijn we slechts voorbijgangers in het eeuwenlange bestaan van een monument.
